Poniatowski Klub sięga swymi początkami 1951 roku. Zalążki jego tworzyli tacy ludzie, jak: Jan Werner, Jan Mikoda, Adam Popiołek, Wacław Dragun, Jerzy Kraskiewicz, Mieczysław Drzewoski oraz Stefan Spychała. Byli również inni, których nazwisk dzisiaj nie sposób już wymienić.
Pierwsze treningi odbywały się między drzewami ówczesnego Starego Osiedla. Rozgrywki, urządzane początkowo dla zabicia wolnego czasu, szybko zyskały liczne grono zwolenników, a także zapalonych kibiców.
Lokalne sukcesy podsunęły zawodnikom myśl, aby wypłynąć na szersze wody. W tym celu wyłowiona została reprezentacyjna drużyna, która 1 maja 1951 roku rozegrała w Opolu Lubelskim mecz z miejscową „Opolanką”. W składzie poniatowskiej drużyny grali wówczas: Tadeusz Banaszek, Wacław Dragun, Mieczysław Drzewoski, Edward Dzierżak Stanisław Kozak, Jerzy Kraskiewicz, Tadeusz Łopacki, Kazimierz Popiołek, Roman Strzelec, Zbigniew Strawa i Jan Werner.
Ten pierwszy historyczny mecz zmobilizował zarówno zawodników jak i kibiców do rozpoczęcia w czynie społecznym budowy boiska sportowego. Dyrekcja Zakładu, chcąc umożliwić zawodnikom należyte przygotowanie się do rozgrywek, udostępniła im wówczas pomieszczenia Hotelu Robotniczego (obecnie stare skrzydło MDK) oraz samochód ciężarowy na wyjazdy na mecze. Treningi organizowano wówczas po pracy i w dni wolne od pracy.
Dalszy poważny rozwój piłki nożnej datuje się od momentu przybycia do Poniatowej, z nakazami pracy ze Śląska, kilku młodych pracowników. Byli w tej grupie: Jan Mikoda, Leon Zelnika, Karol Ochodek, Bronisław Tomaszczyk, Stanisław Tekla, Czesław Bierski. Silny to był zastrzyk dla drużyny, bo w sierpniu 1952 roku nasi wygrali z „Opolanką” 3:1. Wielkie było święto w Poniatowej. Trzon drużyny stanowili wówczas: Stanisław Kozak, Jan Werner, Jan Mikoda, Mieczysław Drzewoski, Stanisław Tekla, Leon Zelnika, Bronisław Tomaszczyk, Zbigniew Strawa, Eugeniusz Zborowski, Karol Ochodek i Jerzy Kraskiewicz.
Nastały dobre czasy dla poniatowskiej piłki nożnej. Już w 1955 roku drużyna naszej „Stali” awansuje do klasy „A”. Utrzymuje się w niej bez przerwy do roku 1958, zajmując czołowe lokaty. W tym samym roku zasilają drużynę kolejni gracze wysokiej klasy. Nazwiska jak: Rybicki, Biedniuk, Kazanowski, Tupaj, Gajkom i Kuś znane były w środowisku piłkarskim. Po raz pierwszy w swej historii zespół „Stali” wyjeżdża wtedy na dwutygodniowy obóz szkoleniowo-kondycyjny do Obrzycka koło Poznania.
W 1958 roku drużyna wysuwa się na I miejsce wśród wszystkich drużyn grających w klasie „A”. I znów nie sposób nie wymienić nazwisk tych, którzy ten sukces wypracowali, a więc: Zielińskiego, Białka, Wilka, Mazurka, Bednarczuka, Czuryły, Seweryna, Mikody, Rybickiego, Ciastocha, Olecha, Kusia, Rysaka i Kota. „Stal” grała wówczas w lidze okręgowej, a jej przeciwnikami były takie zespoły, jak: Motor Lublin, Stal Kraśnik czy Lublinianka. Były to mecze udane, „Stal” często sięgała po zwycięstwo. Mniej pomyślne okazały się dla naszej drużyny lata 1962-1963. Spadła wówczas do klasy „A”. Powrót do ligi okręgowej nastąpił w 1964 roku.
Przybywają nowi, młodzi zawodnicy wychowani przez trenera Zygmunta Kusia. Do roku 1969 „Stal” zajmuje kolejno gorsze, raz lepsze miejsca w tabeli. Wyraźna poprawa następuje dopiero w latach 1970-72. Odzyskujemy wtedy stracone pozycje, z w sezonie 1970-71 uzyskujemy nawet wicemistrzostwo Ligi Okręgowej.
Rok 1971 to jeszcze jeden powód do dumy. Ku ogólnemu zadowoleniu zawodników i kibiców oddany zostaje wtedy do użytku nowy stadion sportowy wraz z nowoczesnym zapleczem socjalnym przy ul. 11 Listopada (ówczesna ul. 22 Lipca).
Jednak największym sukcesem poniatowskiego sportu był w sezonie 1971-72 awans do wschodniej Ligi Międzywojewódzkiej. Wywalczyli go między innymi tacy zawodnicy jak: Peresada, Sola, Bogusz, Rejdych, Młynarczyk i Samolej.
W 1974 roku drużyna „Stali” Poniatowa brała udział w rozgrywkach 1/16 Pucharu Polski. Gościliśmy wówczas u siebie, a było to 3 listopada 1974 roku, pierwszoligową „Stal” Mielec, która w tym samym roku zdobyła zresztą tytuł mistrza Polski. Przegraliśmy ten mecz, ale mielczanie potraktowali go bardzo poważnie, występując w najsilniejszym składzie z Grzegorzem Lato, Henrykiem Kasperczakiem i Zygmuntem Kulką.
W okresie tym działały również w RKS „Stal” Poniatowa inne sekcje, które odnotowały na swym koncie wiele cennych sukcesów. Były to sekcje: koszykówki, siatkówki męskiej i żeńskiej, tenisa stołowego, brydża sportowego, bokserska, kolarska, piłki ręcznej mężczyzn, narciarska i szachowa. W okręgówce „Stal” występuje nieprzerwanie do 1983r. W tymże roku awansuje do III Ligi (grupa VII). Runda jesienna sezonu 1983/84 przynosi wicemistrzostwo grupy i nadzieję – niestety niespełnione – na awans do grona drugoligowców.
Następny sezon przyniósł rozczarowanie w postaci degradacji do niższej klasy rozgrywkowej. Kolejne lata nie były już tak łaskawe zarówno dla działaczy, zawodników jak i kibiców. Na trwałe w historii poniatowskiej piłki zapisały się nazwiska szkoleniowców, z którymi klub święcił swe największe sukcesy. Nie można też pominąć zawodników, którzy „wypłynęli na szersze wody” i byli podporami swoich nowych klubów: Roman Dębiński (I Liga Motor Lublin), Ryszard Ochodek (II Liga w Broni Radom, Zdzisław Prejbusz (II Liga w Avii Świdnik)
………………….
Sezon 2005/2006.
Długo oczekiwany awans do IV Ligi Lubelskiej. Trenerem Stali jest Grzegorz Komor, który po sezonie odejdzie do Stali Kraśnik a potem do Avii Świdnik.
Sezon 2006/2007.
Ten sezon był dla Stali sezonem pełnym niespodzianek. Skazana na tułanie się w dolnej części tabeli Stal nieoczekiwanie wygrywa mecz po meczu i z każdą kolejką jest coraz bardziej doceniania przez przeciwników. Pod koniec sezonu Stal brana jest pod uwagę jako jeden z trzech kandydatów do awansu o szczebel ligowy wyżej. Prócz Stali wymieniana jest Łada Biłgoraj oraz rezerwy Górnika Łęczna. Okazało się, że awans wywalczy drużyna, która zajmie drugie miejsce. Niestety awans zdobywa podobnie jak Stal beniaminek z Biłgoraja. Stal zajmuje 3 lokatę. Stal opuszcza trener Wojciech Stopa. Pomimo dobrej końcowej lokaty Stali zarząd klubu nie jest zadowolony z formy trenerskiej jaką prezentuje trener Stopa.
>> ZOBACZ GALERIĘ HISTORYCZNYCH ZDJĘĆ STALI PONIATOWA <<
Profil obchodów 60-lecia Stali Poniatowa na Facebook + archiwalne fotografie wszystkich sekcji Stali
Opracowanie: Tylek